- napiętnować
- глаг.• заклеймить• клеймить* * *napiętnowa|ć\napiętnowaćny сов. заклеймить+
nacechować;
potępić* * *napiętnowany сов.заклейми́тьSyn:
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
napiętnować
Смотреть что такое "napiętnować" в других словарях:
napiętnować — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}piętnować {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
napiętnować — dk IV, napiętnowaćnuję, napiętnowaćnujesz, napiętnowaćnuj, napiętnowaćował, napiętnowaćowany 1. «uznać coś za zło, za hańbę, ostro potępić kogoś lub coś (zwykle wobec opinii ogółu, środowiska)» Napiętnować kogoś publicznie. Napiętnować czyjeś… … Słownik języka polskiego
piętnować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, piętnowaćnuję, piętnowaćnuje, piętnowaćany {{/stl 8}}– napiętnować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ostro potępiać, krytykować kogoś lub coś, zwykle… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pręgierz — 1. Postawić, stawiać kogoś, coś pod pręgierzem (pod pręgierz) opinii publicznej «obwinić, obwiniać, oskarżyć, oskarżać, napiętnować kogoś, coś publicznie, oddać, oddawać kogoś, coś pod sąd opinii publicznej»: Jest to więc prawo władzy, a nie… … Słownik frazeologiczny
nacechować — dk IV, nacechowaćcechuję, nacechowaćcechujesz, nacechowaćcechuj, nacechowaćował, nacechowaćowany 1. zwykle w imiesł. biernym «nadać czemuś określoną właściwość, cechę, określony rys, charakter; naznaczyć, napiętnować» Poglądy nacechowane… … Słownik języka polskiego
potępić — dk VIa, potępićpię, potępićpisz, potępićtęp, potępićpił, potępićpiony potępiać ndk I, potępićam, potępićasz, potępićają, potępićaj, potępićał, potępićany 1. «uznać coś za złe, ocenić negatywnie, uznać kogoś winnym czegoś; zganić, napiętnować»… … Słownik języka polskiego
pręgierz — m II, D. a; lm M. e, D. y daw. «w średniowiecznych miastach: słup, przy którym wystawiano na widok publiczny przestępców i wymierzano im karę, np. dokonywano chłosty» dziś tylko we fraz. Postawić kogoś (coś) pod pręgierz (pod pręgierzem) opinii… … Słownik języka polskiego
odszczepieniec — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIb, odszczepienieceńcze || odszczepienieceńcu; lm. M. odszczepienieceńcy {{/stl 8}}{{stl 7}} z niechęcią o człowieku, który odłączył się od swojej społeczności, zerwał z zasadami, wiarą, przekonaniami, którym był… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
postawić — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}stawiać{{/stl 7}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}wysoko postawiony {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}postawić {{/stl 13}}{{stl 8}}{coś} {{/stl 8}}na nogi {{/stl 13}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
